ZBIORY MUZEUM
Muzeum posiada zbiory regionalistyczne, historyczne, etnograficzne, a nade wszystko znane daleko poza Kraśnikiem zabytki archeologiczne. Zbiory etnograficzne prezentują zabytki związane z kulturą i sztuką ludową regionu. Najciekawszymi eksponatami tego działu są: kolekcja ceramiki urzędowskiej od XVIII wieku po czasy współczesne, duży zbiór eksponatów dotyczących kultury materialnej wsi i plastyki obrzędowej – wycinanki, pisanki, palmy wielkanocne. Najciekawsze zbiory historyczne to księgi z biblioteki Klasztoru Kanoników Regularnych, liczne dokumenty z okresu okupacji, fotografie dawnego Kraśnika i jego mieszkańców. Ciekawe i liczne są też zbiory militariów z I i II wojny oraz oporządzenia wojskowego. Zabytki archeologiczne pochodzą głównie z licznych badań własnych muzeum, między innymi na cmentarzyskach ciałopalnych z epoki brązu w Świeciechowie, cmentarzyska z późnego okresu lateńskiego w Pikulach i cmentarzyska z okresu wpływów rzymskich w Kraśniku-Piaskach. Cenne zbiory i wiele interesujących spostrzeżeń przyniosły badania na Zamczysku - siedzibie dawnych właścicieli Kraśnika.
W nowym budynku przy ul. J. Piłsudskiego 7 w trzech salach ekspozycyjnych prezentowana jest historia 24 Pułku Ułanów.
Jednostkę zorganizowano w 1920 roku podczas wojny polsko – bolszewickiej ( początkowo jako 214 Pułk Armii Ochotniczej). W 1939 roku – po zmotoryzowaniu – pułk brał udział w zajęciu Zaolzia. We wrześniu 1939 roku, wchodząc w skład 10 Brygady Pancerno – Motorowej płk. dypl. Stanisława Maczka, pułk walczył na południu Polski, m.in. pod Jordanowem, Wysoką, Kasiną Wielką, Rzeszowem, Łańcutem i Lwowem. 19 września przekroczył granicę węgierską, żołnierze zostali na Węgrzech internowani.
W ramach organizowanej w 1940 roku armii polskiej we Francji, pułk został częściowo odtworzony. Podczas kampanii francuskiej walczył z hitlerowcami m.in. pod Montbard. Kolejnym krajem, do którego dotarli żołnierze 24 pułku, była Anglia. Na Wyspach Brytyjskich jednostka została zreorganizowana w pułk pancerny i w ramach 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka brała udział w inwazji na kontynent w czerwcu 1944 roku, wyzwalając miasta francuskie, belgijskie i holenderskie. Pułk wyróżnił się szczególnie w krwawych walkach pod Falaise i Chambois. Szlak bojowy zakończył się w niemieckim porcie Wilhelmshaven.
Po rozwiązaniu pułku w 1947 roku powstało Koło Koleżeńskie w Londynie, z zadaniem utrzymania więzi pomiędzy rozsianymi po świecie żołnierzami jednostki. Dwa razy w roku ukazywał się “ Komunikat Koła 24 Pułku Ułanów”, a w 1976 roku wydano w Londynie monografię pułku.
Muzeum pułkowe posiada ponad 2 tysiące eksponatów i fotografii. Do najcenniejszych należą: kolekcja kilkudziesięciu mundurów wraz z oporządzeniem, rysunki, akwarele, obrazy znanych artystów żołnierzy; kolekcja osobistych pamiątek, odznaczeń i fotografii kilkunastu ułanów, w tym ostatniego dowódcy pułku płk. dypl. T. Wysockiego; albumy fotograficzne, srebrne przedmioty pamiątkowe, m.in. świeczniki używane podczas mszy polowych, nagrody za udział w zawodach sportowych.
Do Kraśnika trafiła znaczna część archiwum pułkowego, zdeponowanego wcześniej w Instytucie i Muzeum gen. Sikorskiego w Londynie ( ewidencja pułkowa, liczne dokumenty), sztance i pieczątki, replika sztandaru polowego ufundowana przez b. ułanów oraz indywidualnych ofiarodawców w 1978 roku, oryginalne mapy sztabowe terenu Normandii.
Muzeum w Kraśniku stało się – obok koła pułkowego – drugim centrum integrującym byłych ułanów i sympatyków 24 Pułku. Obok typowej działalności popularyzatorskiej, dydaktycznej
i wydawniczej, muzeum jest miejscem spotkań “ułańskie wspomnienia” z udziałem weteranów. Od 1995 roku muzeum redaguje i wydaje biuletyn “Komunikat Koła 24 Pułku Ułanów”, przy dużej pomocy finansowej i merytorycznej Koła Londyńskiego.
Muzeum współorganizuje coroczne święto 24 Pułku Ułanów, obchodzone tradycyjnie w dniu 6 lipca. Przy tej okazji organizowana jest również Ogólnopolska Biesiada Ułańska "Przybyli Ułani...".
Muzeum Lubelskie w Lublinie otrzymało certyfikat - "MIEJSCE PRZYJAZNE SENIOROM"
