Muzeum Narodowe w Lublinie

Przestrzeń wystawiennicza poświęcona została siedemdziesięciu czterem młodym Polkom, które w niemieckim obozie koncentracyjnym zostały poddane eksperymentom pseudomedycznym. Doświadczenia przeprowadzano na lubelskich oraz warszawskich więźniarkach politycznych przez niemieckich lekarzy.
W przestrzeni wystawienniczej pokazane zostały dwa światy – młodzieńczej wolności i piekła obozowego. Ilustracją radości w pierwszej części ekspozycji jest bogata ikonografia przedstawiająca dziewczęta w czasach przedwojennych. W drugiej części wystawy narrację budują oryginalne listy obozowe pisane atramentem sympatycznym (moczem) przez operowane więźniarki, tzw. Króliki, do lubelskich rodzin. Dopełnieniem tego wątku ekspozycji jest wstrząsająca ikonografia okaleczonych nóg polskich młodych kobiet.

Przestrzeń wystawiennicza poświęcona została siedemdziesięciu czterem młodym Polkom, które w niemieckim obozie koncentracyjnym zostały poddane eksperymentom pseudomedycznym. Doświadczenia przeprowadzano na lubelskich oraz warszawskich więźniarkach politycznych przez niemieckich lekarzy.
W przestrzeni wystawienniczej pokazane zostały dwa światy – młodzieńczej wolności i piekła obozowego. Ilustracją radości w pierwszej części ekspozycji jest bogata ikonografia przedstawiająca dziewczęta w czasach przedwojennych. W drugiej części wystawy narrację budują oryginalne listy obozowe pisane atramentem sympatycznym (moczem) przez operowane więźniarki, tzw. Króliki, do lubelskich rodzin. Dopełnieniem tego wątku ekspozycji jest wstrząsająca ikonografia okaleczonych nóg polskich młodych kobiet.