Muzeum Narodowe w Lublinie

Na zbiór składa się:

• ok. 45 tys. monet, w tym 51 skarbów z terenu Lublina i Lubelszczyzny oraz 2 kolekcje,  jedna wykopana w Popkowicach, druga w Kozim Borze. W zbiorach znajdują się monety od starożytnych aż do współczesnych, z przewagą monet nowożytnych, przede wszystkim polskich, ale nie tylko.
• ok. 4,5 tys. medali, medalików, medalionów, plakiet i odznaczeń, głównie polskich. Reprezentowane są także najstarsze medale polskie, chociaż w XIX-wiecznych kopiach kolekcjonerskich. Najwięcej ilościowo jest medali współczesnych, nie tylko bitych, ale i odlewanych.
• ok.1,8 tys. banknotów i papierów wartościowych, przede wszystkim banknotów, głównie polskich od momentu pojawienia się pieniądza papierowego na naszych ziemiach aż do emisji współczesnych. Poza banknotami polskimi znajdują się i obce, przede wszystkim rosyjskie.
• ok. 270 pieczęci, zarówno odcisków, jak i tłoków, od późnośredniowiecznych aż do XX-wiecznych; z dużą ilością pieczęci XVIII-, XIX- i XX-wiecznych. Większość pochodzi ze zbiorów przedwojennych.

Kolekcjonowanie jest nastawione przede wszystkim na okazy monet i medal polskich. W przypadku medali Muzeum stara się pozyskać obiekty związane z Lublinem i Lubelszczyzną, ale ma w swoich zbiorach zabytki z całego kraju.

Najcenniejsze zabytki to:

    - tetradrachma partyjska Mitrydatesa II (123 – 88 r.p.n.e.) – znalezisko z terenu Lublina (trzecie znalezisko monety partyjskiej z terenu Polski)

    - wczesnośredniowieczny skarb dirhemów arabskich znaleziony w Lublinie, znany jako skarb z Czechowa


    - unikatowy denar koronny Władysława Łokietka (1296 – 1300, 1306 – 1333) znaleziony w pobliżu kościoła OO. Dominikanów w Lublinie – jedyny taki wariant tej monety w Polsce

    - medal ślubny Władysława IV (1632 – 1648) z Cecylią Renatą z 1637 r., autorstwa jana Hoehna st. – przykład sztuki medalierskiej z tzw. szkoły gdańskiej – najlepszego ośrodka artystycznego w XVII-wiecznej Polsce



    - donatywa gdańska 3-dukatowa Jana Kazimierza (1648 – 1668), br., autorstwa Jana Hoehna mł. – przykład nieobiegowej monety wybijanej przez niektóre miasta pruskie dla uczczenia królów



    - skarb talarów, głównie obcych, z Józefowa XVI – XVIII w. – jedyny odnotowany na Lubelszczyźnie depozyt zawierający grube nominały.