Na wystawie zamieszczono m. in. kopie szesnastowiecznych akt miejskich dotyczących historii kamienicy oraz dokumenty i fotografie, które przybliżają losy zasłużonej nie tylko dla Lublina, ale także dla nauki i kultury polskiej, rodziny Riabininów.
Kamienica stała się własnością znanego lubelskiego rodu w drugiej połowie XIX wieku. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał tutaj Jan Riabinin (1878-1942), archiwista, historyk, kustosz Archiwum Państwowego w Lublinie, autor wielu opracowań historycznych oraz artykułów popularyzatorskich, dotyczących przeszłości rodzinnego miasta. Jego prace są wysoko oceniane przez historyków; on sam traktował badania nad dziejami Lublina jako życiową misję.
Ostatnim właścicielem kamienicy był Sergiusz Riabinin (1918-1997), ceniony biolog, nauczyciel akademicki, poeta, bibliofil. Jako pierwszy w Europie i jedyny w Polsce podjął wiele lat temu badania w dziedzinie fenologii - nauki zajmującej się sezonowymi rytmami przyrody. Napisał szereg prac z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego, entomologii, ornitologii, faunistyki i dydaktyki biologii. Wspólnie z żoną Danutą opracował pierwszy w Europie podręcznik biologii dla niewidomych. Jego dzieło literackie i naukowe wciąż stanowi inspirację dla filozofii przyrody i ekologii franciszkańskiej.
W 1995 roku Riabininowie przekazali swój dom miastu z przeznaczeniem na cele kultury.
scenariusz – Anna Mazurek
opracowanie plastyczne – Barbara i Stanisław Bałdygowie