Muzeum Narodowe w Lublinie

Surowce kamienne będące w użyciu na stanowisku 5 w Nieszawie Kolonii to skały reprezentowane głównie przez lokalne materiały eratyczne i opoki kredowe oraz piaskowce kwarcowe z północnego obrzeżenia Gór Świętokrzyskich. W mniejszej ilości stwierdzono obecność skał okruchowych z Roztocza lub południowego obrzeżenia Gór Świętokrzyskich oraz z Pagórów Chełmskich lub Wyniosłości Giełczewskiej. Najbardziej odległym importem wydaje się być jeden fragment bazaltu i jeden tufitu, które można wiązać z wychodniami tych skał na Wołyniu.

	Skały eratyczne były użytkowane (w formie nieobrobionej lub intencjonalnie rozbitej) jako elementy konstrukcyjne budowli i urządzeń oraz w formie otoczaków jako narzędzia rozcierające (żarno nieckowate, rozcieracze), w mniejszym stopniu jako narzędzia szlifierskie i polerskie.
	Piaskowce jurajskie (liasowe) z Gór Świętokrzyskich stosowane były do szlifowania i polerowania metali. Ilość i formy tych narzędzi, w dużym stopniu zużyte, świadczą o specjalizacji wytwórczości tej osady.
	Lokalne skały kredowe, opoki wapniste i odwapnione stosowane były do produkcji przęślików, obciążników sieci rybackich oraz także jako materiały polerskie.
	Bazalt i tufit wykorzystywano jako narzędzia gładzące, utwardzające lub polerujące.
	Ze skał okruchowych pochodzących z Roztocza, Pagórów Chełmskich, Wyniosłości Giełczewskiej lub Gór Świętokrzyskich wykonano duże elementy żaren obrotowych.