Muzeum Narodowe w Lublinie

Zbiory z zakresu historii wojskowości gromadzone były w Muzeum Lubelskim od czasu jego powstania, początkowo droga darów (kolekcje dr Stefana Monasterskiego, dr Wacława Lasockiego i in.). najcenniejsze i najstarsze obiekty trafiły do Muzeum przed 1939 roku. Militaria gromadzone w tym czasie w sposób przypadkowy, traktując je jako część zbiorów pamiątek historycznych. Podczas działań wojennych i okupacji hitlerowskiej duża część militariów uległa zniszczeniu i grabieży. Pozostały po nich tylko wpisy w zachowanych częściowo księgach inwentarzowych.
           
Po roku 1944 do zbiorów militariów pozyskano obiekty związane głównie z najnowszymi dziejami polskiego i europejskiego uzbrojenia, umundurowania i oporządzenia.
W ostatnich dekadach zbiory powiększyły się dzięki pomocy Wojska Polskiego o liczną grupę obiektów reprezentujących uzbrojenie polskich formacji wojskowych walczących na różnych frontach II wojny światowej. Dzięki zakupom dokonanym głównie w latach 1975-1985 znacznie powiększył się zbiór szabel i bagnetów polskich i europejskich oraz obiektów z zakresu falerystyki.

 W 1975 r. w strukturze organizacyjnej Muzeum Lubelskiego wyodrębniony został Dział Militariów, gdzie muzealia wojskowe zostały opracowane i zinwentaryzowane. Część obiektów została przyjęta z innych komórek organizacyjnych (Działu Sztuki, Działu Archeologii, Działu Etnografii, Gabinetu Numizmatycznego).