Muzeum Narodowe w Lublinie

Miały charakter sympozjów. Pierwszym komisarzem był Marian Bogusz. Założeniem Spotkań było plastyczne – integralne z rozwiązaniami architektonicznymi –ukształtowanie przestrzeni osiedli Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, zwanej Słonecznym Wzgórzem. Do realizacji zaproszeni zostali uznani artyści. Twórcy podjęli dialog z zastanym otoczeniem, stawiając sobie za punkt wyjścia nie tylko walory artystyczne, ale także człowieka, dla którego w ten sposób przestrzeń była kreowana. Powstały plenerowe formy rzeźbiarskie, ale także malowidła na ścianach budynków oraz dekoracja ceramiczna w prześwitach. Zaplanowano także miejsca rekreacji (jak np. ścieżka zdrowia zaprojektowana przez Barbarę Sosnowską-Bałdygową i Stanisława Bałdygę).
Niektóre realizacje: Pegaz Jana Borowczaka na osiedlu Z. Krasińskiego, Wzlot Ryszarda Lisa, Mariana Śwista oraz rzeźba Lecha Kunki i Tadeusza Huszczo na osiedlu Piastowskim, Ptak, Łyżwiarze Władysława Frycza na osiedlu im. M. Konopnickiej, Pejzaż Edwarda Łagowskiego na osiedlu im. A. Mickiewicza, rzeźba Jana Ziemskiego na osiedlu im. H. Sienkiewicza, dekoracja prześwitów, m.in. Mariana Bogusza, na osiedlu im. J. Słowackiego (ceramika), Zofii Kopel-Szulc i Henryka Szulca na osiedlu im. H. Sienkiewicza (drewno), Andrzeja Nowackiego, Andrzeja Skoczylasa na osiedlu im. M. Konopnickiej (dekoracja malarska), dekoracja ścian szczytowych budynków osiedla im. J. Słowackiego, Anieli Kuenne, Zygfryda Dudzika na osiedlu im. Z. Krasińskiego.