Muzeum Narodowe w Lublinie

Roman Kramsztyk, Pejzaż górski, ok. 1918-25,olej, płótno, zbiory Muzeum Lubelskiego w Lublinie

Prezentowany zespół prac ze zbiorów Muzeum Lubelskiego pokazuje wybrane zjawiska w malarstwie i rzeźbie polskiej XX wieku. Ukazuje dynamikę przemian, odmienność poszukiwań artystycznych, zróżnicowane odniesienia do tradycji i współczesności. W ramach ekspozycji pokazujemy prace artystów związanych z międzywojennymi ugrupowaniami artystycznymi, takimi jak Formiści, Rytm, Bractwo św. Łukasza, Komitet Paryski, a także dzieła reprezentujące powojenną twórczość związaną z szerokim nurtem nowoczesności, sztuką metaforyczną i abstrakcyjną. Wystawa akcentując rytm przemian w sztuce XX wieku, zwraca jednocześnie uwagę na pojedyncze, oryginalne prace wybitnych artystów – Wacława Borowskiego, Tadeusza Brzozowskiego, Zbigniewa Dłubaka, Romana Kramsztyka, Henryka Kuny, Tadeusza Makowskiego, Tymona Niesiołowskiego, Barbary Zbrożyny, i wielu innych. Tworzą one zmienne konstelacje wobec nurtów, kierunków, przemian w sztuce XX wieku. Patrząc zatem przez pryzmat historii sztuki, staramy się uchwycić odrębność i wyjątkowość prezentowanych dzieł.

Kuratorzy wystawy:  Bożena Kasperowicz, Marcin Lachowski, Łukasz Wiącek

Jan Pamuła, Układ z czernią, 1976, akryl, płótno, zbiory Muzeum Lubelskiego w Lublinie